گناهش گردن خودت

گناهش گردن ِ خودت . . .
اِمروز روزه بودم که حسرت ِ تو را خوردم ! ! !


سیاهی ِ زیر ِ چشمانم را دوست دارم . . .
جای ِ پای ِ رفتن ِ توست . . . ! ! !


نه چتری با خودت داشتی ،
نه چمدانی ،
"عاشقت شدم . . . "
اَز کجا باید می دانستم مسافری ؟ ؟ ؟


دلم گریه می خواهد؛
یکی بیاید و با حرفی کوچک بهانه بدهد دستم. . .


برای ِ داشتن ِ تو ،
دلی را به دریا زده اَم ،
که . . .
از آب واهمه داشت !


چه خوشبختم من . . .
که دستانم هنوز بوی ِ تورا میدهد !



آغوشم را باز کرده‌ام
اگر نیایی
به مترسکی می مانم. . .