حدیثم با تو سخن مگویم

حدیثم با تو سخن مےگویم
زندگے درنگہم گلزاريست ‏
و تو با قامت چون نيلوفر،شاخہ ے پر گل اين گلزارے ‏
من بہ چشمان تو يک خرمن گل مے بينم ‏
گل عفت ، گل صدرنگ اميد ‏
گل فرداے بزرگ
گل فرداے سپيد
چشم تو آينہ ے روشن فرداے من است ‏
گل چو پژمرده شود جاے ندارد در باغ ‏
کس نگيرد زگل مرده سراغ
دخترم با تو سخن مے گويم ‏
ديده بگشاے و در انديشہ گل چينان باش
همہ گل چين گل امروزند ‏
همہ هستے سوزند ‏
کس بہ فرداے گل باغ نمے انديشد ‏
آنکہ گرد همہ گل ها بہ هوس مے چرخد ‏
بلبل عاشق نيست ‏
بلکہ گلچين سيہ کرداريست ‏
کہ سراسيمہ دود در پے گل هاے لطيف ‏
تا يکے لحظہ بہ چنگ ارد و ريزد بر خاک
دست او دشمن باغ است و نگاهش ناپاک ‏
تو گل شاداے ‏
بہ ره باد مرو ‏
غافل از باد مشو
اے گل صد پر من ‏
همہ گوهر شکنند ‏
ديو کے ارزش گوهر داند ‏
گوهر من ، گوهرم
تو کہ تک گوهر دنياي منے ‏
دل بہ لبخند حرامے مسپار دزد را دوست مخوان ‏
چشم اميد بہ ابليس مدار ‏
اے گوهر تابنده بے مانند ‏
خويش را خار مبين ‏
آرے اے حدیثکم
اے سراپا الماس از حرامے بہراس ‏
قيمت خود مشکن ‏
قدر خود را بشناس
https://wisgoon.com/wonas‌‌ ‌ ‌‌‌ ‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌ ‌ ‌ ‌‌