🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_پانزدهم
#بخش_دوم
اخمے میان ابروانش جاے میگیرد:بہ روت میخندم پررو نشو! بیچارہ با دیدنِ من چقدر حالش گرفتہ شدہ مگہ اینڪہ خودشو قانع ڪنہ من پسرم تو بهم خبر دادے آشنا ماشنا اینجاست با روسرے و مانتو بیا!
از خندہ منفجر میشوم،دستانم را روے دهانم میگذارم تا صدایم بلند نشود،خوب میداند چطور حالم را خوب ڪند.
حتے بیشتر از مادرم مے شناسدم.
خواهرے ڪہ مادرانہ دوستم دارد!
با لبخند سرش را بہ سمت در برمیگرداند:زهرا اومد!
سرم را برمیگردانم،زهرا نفس نفس زنان درحالے ڪہ چادر سادہ اش را مرتب میڪند بہ سمت ما مے آید.
بہ احترامش از پشت میز بلند میشوم،با لبخند دستش را بہ سمتم دراز میڪند.
دستش را گرم مے فشارم،بعد از سلام و احوال پرسے پشت میز مے نشینیم.
بہ لیوانِ آب پرتقالِ مقابلش نگاہ میڪند و میگوید:ڪارِ نوراس نہ؟
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:ڪار ڪسے دیگہ ام میتونہ باشہ؟
مے خندد:نہ!
نگاهم بہ نورا ڪہ چشم بہ میز دوختہ مے افتد.
در فڪر فرو رفتہ.
صدایش میڪنم:نورا!
سرش را بلند میڪند.
دستم را مقابل صورتش تڪان میدهم:چیہ تو فڪرے؟!
دستش را زیر چانہ اش میگذارد و میگوید:دارم بہ حالِ این پسرہ فڪ میڪنم! هادے!
نے را داخل دهانم میگذارم،ادامہ میدهد:اول ڪہ من اومدم امیدش ناامید شد،حالام زهرا اومد اونم با چادر! دارہ تو دلش میگہ عجب دختریہ تو ڪافے شاپ هیئت راہ انداختہ!
آبمیوہ در گلویم مے پرد،شروع میڪنم بہ سرفہ ڪردن.
زهرا با نگرانے پشت ڪمرم مے ڪوبد و میگوید:خوبے؟!
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم.
با دست صورتم را مے پوشانم و شروع میڪنم بہ خندیدن.
صداے نورا بلند میشود:خب بسہ! حالا فڪ میڪنہ چہ روضہ ے سنگینے دارم برات میخونم.
شدت خندہ ام بیشتر میشود،دستانم را از روے صورتم برمیدارم.
مطمئنم صورتم سرخ شدہ،نورا رو بہ زهرا میگوید:بار معنوے جلسہ مون بالا بودہ تعجب نڪن!
زهرا با ڪنجڪاوے بہ من و نورا نگاہ میڪند و میگوید:چے شدہ بہ منم بگید.
نورا دوبارہ مشغول نوشیدن آبمیوہ اش میشود:حالا آبمیوہ تو بخور بهت میگم.
میخواهم آبمیوہ ام را بنوشم ڪہ هادے از پشت میز بلند میشود،با لبخند بہ دختر نگاہ میڪند و میگوید:نازے پاشو بریم.
یڪ تاے ابرویم را بالا میدهم،لبخند زدن هم بلد است!
چہ با ناز هم نازے میگوید!
دخترڪ یا همان نازے آرام از پشت میز بلند میشود،با خندہ چیزے میگوید ڪہ نمے شنوم.
بہ سمت در خروجے راہ مے افتد.
آرام و موزون قدم برمیدارد،مثلِ مانڪنے ڪہ سال هاست آموزش دیدہ!
در دلم میگویم نورا راست میگوید من هم بودم او را انتخاب میڪردم.
هادے پشتش قدم برمیدارد،در را باز میڪند و باهم خارج میشوند.
در دلم خدا را شڪر میڪنم همچین مردے نصیبم نشد!
اصلا سازگار نبودیم.
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○●
#آیه_های_جنون
#قسمت_پانزدهم
#بخش_دوم
اخمے میان ابروانش جاے میگیرد:بہ روت میخندم پررو نشو! بیچارہ با دیدنِ من چقدر حالش گرفتہ شدہ مگہ اینڪہ خودشو قانع ڪنہ من پسرم تو بهم خبر دادے آشنا ماشنا اینجاست با روسرے و مانتو بیا!
از خندہ منفجر میشوم،دستانم را روے دهانم میگذارم تا صدایم بلند نشود،خوب میداند چطور حالم را خوب ڪند.
حتے بیشتر از مادرم مے شناسدم.
خواهرے ڪہ مادرانہ دوستم دارد!
با لبخند سرش را بہ سمت در برمیگرداند:زهرا اومد!
سرم را برمیگردانم،زهرا نفس نفس زنان درحالے ڪہ چادر سادہ اش را مرتب میڪند بہ سمت ما مے آید.
بہ احترامش از پشت میز بلند میشوم،با لبخند دستش را بہ سمتم دراز میڪند.
دستش را گرم مے فشارم،بعد از سلام و احوال پرسے پشت میز مے نشینیم.
بہ لیوانِ آب پرتقالِ مقابلش نگاہ میڪند و میگوید:ڪارِ نوراس نہ؟
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:ڪار ڪسے دیگہ ام میتونہ باشہ؟
مے خندد:نہ!
نگاهم بہ نورا ڪہ چشم بہ میز دوختہ مے افتد.
در فڪر فرو رفتہ.
صدایش میڪنم:نورا!
سرش را بلند میڪند.
دستم را مقابل صورتش تڪان میدهم:چیہ تو فڪرے؟!
دستش را زیر چانہ اش میگذارد و میگوید:دارم بہ حالِ این پسرہ فڪ میڪنم! هادے!
نے را داخل دهانم میگذارم،ادامہ میدهد:اول ڪہ من اومدم امیدش ناامید شد،حالام زهرا اومد اونم با چادر! دارہ تو دلش میگہ عجب دختریہ تو ڪافے شاپ هیئت راہ انداختہ!
آبمیوہ در گلویم مے پرد،شروع میڪنم بہ سرفہ ڪردن.
زهرا با نگرانے پشت ڪمرم مے ڪوبد و میگوید:خوبے؟!
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم.
با دست صورتم را مے پوشانم و شروع میڪنم بہ خندیدن.
صداے نورا بلند میشود:خب بسہ! حالا فڪ میڪنہ چہ روضہ ے سنگینے دارم برات میخونم.
شدت خندہ ام بیشتر میشود،دستانم را از روے صورتم برمیدارم.
مطمئنم صورتم سرخ شدہ،نورا رو بہ زهرا میگوید:بار معنوے جلسہ مون بالا بودہ تعجب نڪن!
زهرا با ڪنجڪاوے بہ من و نورا نگاہ میڪند و میگوید:چے شدہ بہ منم بگید.
نورا دوبارہ مشغول نوشیدن آبمیوہ اش میشود:حالا آبمیوہ تو بخور بهت میگم.
میخواهم آبمیوہ ام را بنوشم ڪہ هادے از پشت میز بلند میشود،با لبخند بہ دختر نگاہ میڪند و میگوید:نازے پاشو بریم.
یڪ تاے ابرویم را بالا میدهم،لبخند زدن هم بلد است!
چہ با ناز هم نازے میگوید!
دخترڪ یا همان نازے آرام از پشت میز بلند میشود،با خندہ چیزے میگوید ڪہ نمے شنوم.
بہ سمت در خروجے راہ مے افتد.
آرام و موزون قدم برمیدارد،مثلِ مانڪنے ڪہ سال هاست آموزش دیدہ!
در دلم میگویم نورا راست میگوید من هم بودم او را انتخاب میڪردم.
هادے پشتش قدم برمیدارد،در را باز میڪند و باهم خارج میشوند.
در دلم خدا را شڪر میڪنم همچین مردے نصیبم نشد!
اصلا سازگار نبودیم.
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○●
۱۵.۷k
۱۳ فروردین ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.