تکیه بر قایق تو تا ته طوفان رفتم

"تکیه بر قایق تو تا ته طوفان رفتم"
غرق عشقت شدم و بی سر و سامان رفتم

چشم های تو که فانوس شب تارم بود،
بسته شد روی نگاه من و بی جان رفتم

باد حتی گره روسریم را نگشود!
غم تنهایی و.... ار دست چه آسان رفتم

رکعتی عشق نخواندی و دلم را بردی
پا برهنه به در خانه ی شیطان رفتم

گریه ی پنجره ها را چه کسی باور کرد؟
تا کجا ساده دلی! زار و پشیمان رفتم