لطف و احسان خدا

#لطف_و_احسان_خدا
#ملا_هادی_سبزواری

یا من لطفه مقیم، یا من احسانه قدیم

منش #خداوند،#مهربانی و بخشش،
و عادت او از دیرباز نیکی است.
پس نخستین نیکی او به آفریدگانش این است که با فرو باریدن #نور خود، آنان را از تاریکی درآورد،
و از سر #لطف در ساحت حضور خود جایشان دهد،
و در مجلس انس در حالی که غرق تماشای #جمال او هستند با آنان انس گیرد،
و #جام در جام از #باده ناب و گوارای وصالش سیرابشان فرماید.
چنان که از دوری هیچ خبر و نشانی به گوش ایشان نرسد، از سوی او پذیرایی می شوند به گونه ای که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر #قلب هیچ بشری خطور نکرده است.
این است حال ایشان:
فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر.
و در جایگاه لاهوت، و به همین ترتیب در انجمن جبروت، و در حلقه #ملکوت، و در سرای ناسوت.
چه خوش سروده است #مولوی:
ما همه مستان این می بوده ایم
عاشقان درگه وی بوده ایم
ناف ما را بر مهر ببریده اند
عشق او در جان ما کاریده اند
... از برای لطف عالم را بساخت
ذره ها را آفتاب او نواخت
فرقت از قهرش اگر آبستن است
بهر قدر وصل او دانستن است
تا دهد جان را فراقش گوشمال
دل بداند قدر ایام وصال

#ملا_هادی_سبزواری
شرح الأسماء الحسنی (شرح دعای جوشن کبیر)، ص 442 و 443