یکی باید باشه که کنارش از خیس شدن

یکی‌باید‌باشه‌که‌کنارش‌از‌خیس‌شدن
زیر‌بارونُ‌بهم‌خوردن‌آرایشت‌نگران‌نباشی…
یکی‌که‌وقتی‌باهاش‌غذا‌میخوری
بتونی‌با‌دهن‌پر‌حرف‌بزنیو
از‌ته‌دل‌بخندی‌بدون‌اینکه‌نگران‌باشی
چشمات‌کلا‌محو‌میشه‌و‌دو‌ردیفِ‌دندونت‌پیدا…
یکی‌که‌باهات‌بیاد‌خرید
و‌ساعت‌ها‌پا‌به‌پات‌راه‌بیاد‌و‌غر‌نزنه…
بشه‌تو‌بغلش‌گریه‌کرد
بدون‌ترس‌از‌اینکه
چشمات‌قرمز‌بشه‌و‌صورتت‌باد‌کنه…
باهاش‌بتونی
هر‌آهنگِ‌مسخره‌ای‌رو‌گوش‌بدیُ
جلوش‌دیوونه‌بازی‌دربیاری‌و‌اون‌دیوونه‌تر‌باشه…
یکی‌که
یهو‌وسط‌پیاده‌رو‌وایسته‌و‌بگه‌میدونستی؟”
و‌تو‌شوکه‌بهش‌خیره‌بشی‌با‌چشمای‌از‌حدقه‌در‌اومده
“چیو؟”
“که‌چشمات‌همه‌ی‌زندگیمه؟”
و‌توبمیری‌از‌ذوق‌و‌دوتایی‌بزنین‌زیر‌خنده
بیخیالِ‌نگاهِ‌مردم…
وقتی‌حالت‌بده
مثلِ‌مجسمه‌نشینه
جلوت‌و‌بخواد‌بهت‌دلداری‌بده
بیاد‌ببرتت‌یه‌جایِ‌خلوتُ‌دوتایی‌انقدر‌فریاد‌بزنید
که‌صداتون‌بگیره‌و
بعد‌بشینید‌به‌صدایِ‌جیغ‌مانند‌همدیگه‌بخندید…
یکی‌که‌از‌خودت‌بیشتر‌بهت‌اعتماد‌داشته‌باشه
یکی‌که‌وقتی
با‌همید‌حتی‌به‌گوشی‌هاتون‌فکر‌هم‌نکنید…
آره
تو‌زندگیِ‌هممون
یکی‌باید‌باشه
که‌آغوشش‌بویِ‌امنیت‌بده
و‌بوسه‌هاش‌طعمِ‌عشق…
یکی‌که‌پشت‌و‌پناهت‌باشه‌و
دوایِ‌دردات…!