گفت فراموش کن

گفت فراموش کن.
گفت ما به درد هم نمیخوریم...

گفت که لیاقتِ من بیشتر از این حرفهاست...

گفت که خوشبخت کردنم از توانش خارج است.
گفت و گفت و گفت...
اما نمیدانست که خوشبختیِ من تنها خلاصه در حضورش بود.
که عشق لیاقت سرش نمیشود.
که من او را برای دردهایم نمیخواستم.
کاش به جایِ اینهمه رک و پوست کنده میگفت دلش را زده ام...
پذیرفتنِ دلزدگی اش خیلی آسان تر از پذیرفتن بهانه هایش بود... .




دقیقا بعد ۸ ماه جدایی مون ی روز پیام داد و همین حرفارو تحویلم داد و باز رفت ک رفت....رفت شاید برای همیشه :-(