طبری ، تاریخ نویس شهیر اهل تسنن ، ابوبکر را پنجاهمین ایما
طبری ، تاریخ نویس شهیر اهل تسنن ، ابوبکر را پنجاهمین ایمان آورنده به رسول خدا صلی الله علیه و آله می داند(۱۳) ؛
در صورت صحت چنین قولی ، او باید حداقل نزدیک به ۱۰ سال پس از بعثت و در اواخر سالهای حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله در مکه ، ایمان آورده باشد ؛
در عین حال نبودن ابوبکر و عمر در شعب ابی طالب (یعنی سالهای ۷ تا ۱۰ بعثت) ، بیانگر این است که آنان تا سال ۱۰ بعثت ایمان نیاورده اند ؛
ابوبکر فرد سرشناسی در جاهلیت نبوده است ،
از شاهد مثالهای معروف این قضیه سخنی است که عمر بن خطاب در دوران خلافت خود به پسرش ، عبدالله بن عمر ، در مورد ابوبکر می گوید و او را "احمقِ پَستِ بنی تَیم" لقب می دهد (۱۴)
در همین زمینه میتوان به سخن ابوسفیان ، در ماجرای سقیفه نیز اشاره کرد ، او زمانی که شنید ابوبکر به خلافت رسیده ، گفت :
چه شده است که ذلیل ترین قبیلهء قریش و بی مقدارترین آنان این امر را گرفته اند؟! (۱۵)
حتی زمانی که به ابو قحافه - پدر ابوبکر - خبر خلافت پسرش رسید ، او با تعجب پرسید :
آیا قبائل قریش به خلافت او راضی شدند !؟ آنگاه خدا را شکر کرده که می تواند هر آن چه بخواهد انجام دهد(۱۶)
در هیچ جنگی از جنگ های دوران رسول الله صلی الله علیه و آله شجاعت خاصّی از شخص خلیفه نقل نشده است ؛
این مطلب را حتی منابع اهل تسنن نیز تصریح کرده اند و می گویند :لم یرم ابوبکر بسهم قط و سلّ سیما و لا اراق دماً. (ابوبکر حتی در جنگ ها یک تیر نیز پرتاب نکرد و شمشیری نکشید و خونی در راه خدا نریخت.(۱۷) )
13.تاریخ طبری ۶۰/۲ ؛ البدایة و النهایة ۲۸/۳ هر دو به نقل از سعد بن ابی وقاص
14.شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج۲ صص۳۴-۲۹
15. المصنف ، عبدالرزاق ۴۵۱/۵ ؛ مستدرک حاکم نیشابوری ۷۸/۲ ؛ کنزالعمال ۳۸۵/۵
16. اسدالغابه ۲۲۸/۳ ؛ الاستیعاب ۲۵۶/۲
17.شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج۱۳ صص۲۸۴-۲۷۷ ؛ ۲۹۳/۱۳
#اهل_سنت_لطفا_تأمل_کنند
#ابوبکر#عمر#اهل_سقیفه
#برائت
در صورت صحت چنین قولی ، او باید حداقل نزدیک به ۱۰ سال پس از بعثت و در اواخر سالهای حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله در مکه ، ایمان آورده باشد ؛
در عین حال نبودن ابوبکر و عمر در شعب ابی طالب (یعنی سالهای ۷ تا ۱۰ بعثت) ، بیانگر این است که آنان تا سال ۱۰ بعثت ایمان نیاورده اند ؛
ابوبکر فرد سرشناسی در جاهلیت نبوده است ،
از شاهد مثالهای معروف این قضیه سخنی است که عمر بن خطاب در دوران خلافت خود به پسرش ، عبدالله بن عمر ، در مورد ابوبکر می گوید و او را "احمقِ پَستِ بنی تَیم" لقب می دهد (۱۴)
در همین زمینه میتوان به سخن ابوسفیان ، در ماجرای سقیفه نیز اشاره کرد ، او زمانی که شنید ابوبکر به خلافت رسیده ، گفت :
چه شده است که ذلیل ترین قبیلهء قریش و بی مقدارترین آنان این امر را گرفته اند؟! (۱۵)
حتی زمانی که به ابو قحافه - پدر ابوبکر - خبر خلافت پسرش رسید ، او با تعجب پرسید :
آیا قبائل قریش به خلافت او راضی شدند !؟ آنگاه خدا را شکر کرده که می تواند هر آن چه بخواهد انجام دهد(۱۶)
در هیچ جنگی از جنگ های دوران رسول الله صلی الله علیه و آله شجاعت خاصّی از شخص خلیفه نقل نشده است ؛
این مطلب را حتی منابع اهل تسنن نیز تصریح کرده اند و می گویند :لم یرم ابوبکر بسهم قط و سلّ سیما و لا اراق دماً. (ابوبکر حتی در جنگ ها یک تیر نیز پرتاب نکرد و شمشیری نکشید و خونی در راه خدا نریخت.(۱۷) )
13.تاریخ طبری ۶۰/۲ ؛ البدایة و النهایة ۲۸/۳ هر دو به نقل از سعد بن ابی وقاص
14.شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج۲ صص۳۴-۲۹
15. المصنف ، عبدالرزاق ۴۵۱/۵ ؛ مستدرک حاکم نیشابوری ۷۸/۲ ؛ کنزالعمال ۳۸۵/۵
16. اسدالغابه ۲۲۸/۳ ؛ الاستیعاب ۲۵۶/۲
17.شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج۱۳ صص۲۸۴-۲۷۷ ؛ ۲۹۳/۱۳
#اهل_سنت_لطفا_تأمل_کنند
#ابوبکر#عمر#اهل_سقیفه
#برائت
۲.۷k
۰۱ فروردین ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.