میروم

میروم

اما هـمین رفتن برایم زود بود

گرچہ هـم ماندن

ڪنارت هـیچ وقت

جایز نبود

میروم تا خانہ آبادت ڪنم

تا دلت شاد ڪنم

فڪرت آزاد ڪنم

میروم با خاطراتے مشترڪ

باهـمہ دنیاے پوشالے تو

قطر هـاے اشڪ و چشمم را نبین

گر چہ نورانے شدهـ

احوال تو

دلسپردنهـاے من

بیهـودہ بود

آرزوهـایم شبیہ تو نبود

با تمام سرڪشے هـا

ضربہ هـا

دل گرفتار و اسیرت گشتہ بود

خستہ هـستم

خستہ از این زندگی

از تمام واژہ بازے هـاے تو

میروم دیگر نمیابے مرا

ننگ بر دنیاے بے سامان تو

ترانہ از محمد اکبرجانی(یزدان)