از این سرای زشت

از این سرای زشت
پناه می‌برم به شعر!
پناه می‌برم به عشق!

عشق تو است،
که رخشان کند زندگانیم!
عشق تو،
چلچراغی که در دل من روشنی دهد.
#نزار_قبانی
دیدگاه ها (۱)

مانده تا برف زمین آب شود.مانده تا بسته شود این همه نیلوفر وا...

قدم به درون تاریکم که بگذارم،کورسوی بودن توستکه راه را نشانم...

گویند سنگ لعل شود در مقام صبرآری شود ولیک به خون جگر شود #حا...

زن که شاعر می شود، یعنی یک چیزی سر جایش نیست، شاید عـشقشاید ...

زندگی را طعم لب های تو گیرا می کندعطر یاد تو دلم را غرق رویا...

تقدیم بانثار عشق خدمتِ جانانم:❤🌹زندگی را طعم لب های تو گیرا ...

من از تمام این دنیاعشق می‌خواهم و مشتی #شعرگل‌های #شمعدانی پ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط