دوستش دارم.... بزرگیش را... سکوتش را ... عظمتش را .... اُبهتش را ... تنهاییش را .... حکمتش را..... صبرش را .... و بودنش عادتیست مثل نفس کشیدن!!! ! ··· خدا را میگویم …
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.