تکرار پست،در جواب یکی از کاربران محترم!

تکرار پست،در جواب یکی از کاربران محترم!
امیدوارم تا اخر مطالعه کنید و حق جو باشید..

متن شبهه:
ﻣﺬﻫﺐ ﺷﻴﻌﻪ ﻳک ﻣﺬﻫﺐ ﺳﻴﺎﺳﻰ و ساختگی است ک ﺑ ﺩﺳﺖ (ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﺑﻦ ﺳﺒﺎﻯ) ک یک فرد قاتل و خون ریز و ﻳﻬﻮﺩﻯ بوده ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﺜﻤﺎﻥ- ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺳﻮﻡ- ﺍﺑﺪﺍﻉ ﺷﺪه!!
ﺳﭙﺲ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴها ﻛ ﺑﺎ ﻋﺮﺑﻬﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﺪﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺳﻠﺎﺡ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻧﺪ! ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﺸﻴﻊ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﻳﺎﻟﻤﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺻﻔﻮﻳﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﺭﺳﻤﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺷﺪ!!
ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺒﻰ ﻣﻜﺮﻡ ﺍﺳﻠﺎﻡ( ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ) ﻧﺎﻣﻰ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ؟!
پس شیعه یک مذهب ساختگیست ب دست یک یهودی!


ﭘﺎﺳﺦ از کتب معتبر اهل تسنن:

ﺍﻭلا) ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ، ﻋﺒﺪﺍﻟﻠه ﺑﻦ ﺳﺒﺄ ﻳﻚ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻭ ﻣﻠﻌﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺷﻴﻌﻪ ﺍﺯ ﻭﻯ ﻣﺬﻣﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. و باید گفت در مورد این شخص چند قول وجود دار:
《1. ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﺳﺒﺎ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭﺳﻴﻒ ﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﺗﻤﻴﻤﻰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻋﻠﺎﻣﻪ ﻋﺴﻜﺮﻯ.) )
2. ﻭﺟﻮﺩ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻗﺒﻠًﺎ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﺑﻮﺩﻩ، ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺁﻭﺭﺩﻩ، ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻳﻬﻮﺩﻳﺖ ﻏﻠﻮ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﻫﻢ ﻏﻠﻮ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
3. ﻭﺟﻮﺩ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ، ﻭﻟﻰ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺳﻴﻒ ﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ (ﻋﻠﺎﻣﻪ ﺷﺒﻴﺮﻯ ﺯﻧﺠﺎﻧﻰ.) 》


ﺛﺎﻧﻴﺎً)) ﺷﻴﻌﻪ ﻳﻚ ﺣﺰﺏ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺳﻴﺮ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺧﺎﺗﻢ ﺍﻟﺎﻧﺒﻴﺎﺀ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ دﻗﻴﻘﺎً ﻋﻤﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺷﻴﻌﻪ ﺩﺭ ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﭘﻴﺮﻭ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺻﺎﺣﺐ ﻭﺣﻰ ﺟﺎﺭﻯ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؛
ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻛﺮﻳﻢ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﻭَﻣﺎ ﻳَﻨْﻄِﻖُ ﻋَﻦِ ﺍﻟْﻬَﻮﻯ ﺇِﻥْ ﻫُﻮَ ﺇِﻟﱠﱠﺎ ﻭَﺣْﻲٌ ﻳُﻮﺣﻰ «ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎ ﻫﻮﺍﻯ ﻧﻔﺲ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺳﺨﻦ ﺍﻭ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻭﺣﻰ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﺴﺖ ».( ﻧﺠﻢ 53: 3 ﻭ 4. )

ﻭ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﻟﻔﻆ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭَﺇِﻥﱠﱠ ﻣِﻦْ ﺷِﻴﻌَﺘِﻪِ ﻟَﺈِﺑْﺮﺍﻫِﻴﻢَ. (ﺻﺎﻓﺎﺕ: 83؛ ﻣﺮﻳﻢ: 69.)


ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺑﻮ ﻧﻌﻴﻢ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﱠﱠﻪ- ﺍﺯ ﻣﺤﺪﺛﻴﻦ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﻫﻞ ﺳﻨﺖ- ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ «ﺣﻠﻴﺔ ﺍﻟﺎﻭﻟﻴﺎﺀ» ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ ﺇِﻥﱠﱠ ﺍﻟﱠﱠﺬِﻳﻦَ ﻋﺪﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺯﻳﺮ ﺩﺭﺧﺘﺎﻧﺶ ﺟﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﻭ ﻣﺘﻨﻌﻤﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺍﺳﺖ ». (ﺑﻴﻨﻪ98: 7 ﻭ 8. )
ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ، ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﻳﺎ ﻋلی! ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ، ﻣﺮﺍﺩ ﺍﺯ ﺧﻴﺮ ﺍﻟﺒﺮﻳﻪ ﺗﻮ ﻭ «ﺷﻴﻌﻴﺎﻧﺖ» ﻣﻰ ﺑﺎﺷﻴﺪ.
ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺗﻮ ﻭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻧﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍﺿﻰ ﻭ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻣﻰ ﺁﻳﻴﺪ ».( ﺍﻟﻠﻤﻌﺔ ﺍﻟﺒﻴﻀﺎﺀ، ﺹ 413، ﺣﺪﻳﺚ 1125)( ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺍﻟﺘﻨﺰﻳﻞ، ﺝ 2، ﺹ 459؛ ﺍﻟﺪﺭ ﺍﻟﻤﻨﺜﻮﺭ، ﺝ 8، ﺹ 589؛ ﺍﻟﻤﻨﺎﻗﺐ، ﺹ 265، ﺣﺪﻳﺚ 247؛ «ﺃﻧﺖ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ ﻭ ﺷﻴﻌﺘﻚ ﺗﺄﺗﻲ ﺃﻧﺖ ﻭ ﺷﻴﻌﺘﻚ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻘﻴﺎﻣﺔ ﺭﺍﺿﻴﻦ ﻣﺮﺿﻴّﻴﻦ».)

ﺍﺑﻮ ﺍﻟﻤﺆﻳﺪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻦ ﺍﺣﻤﺪ ﺧﻮﺍﺭﺯﻣﻰ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻗﺐ ﺣﺎﻛﻢ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﻋﺒﻴﺪﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﺍﻟﺤﺴﻜﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ «ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺍﻟﺘﻨﺰﻳﻞ ﻟﻘﻮﺍﻋﺪ ﺍﻟﺘﻔﻀﻴﻞ»، ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻳﻮﺳﻒ ﮔﻨﺠﻰ ﺷﺎﻓﻌﻰ ﺩﺭ «ﻛﻔﺎﻳﺔ ﺍﻟﻄﺎﻟﺐ» ﻭ ﺳﺒﻂ ﺍﺑﻦ ﺟﻮﺯﻯ ﺣﻨﻔﻰ ﺩﺭ «ﺗﺬﻛﺮﺓ ﺍﻟﺨﻮﺍﺹ» ﺍﺯ ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻦ ﺷﺮﺍﺣﻴﻞ ﺍﻧﺼﺎﺭﻯ، ﻛﺎﺗﺐ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﺧﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﺣﻠﺖ ﺧﺎﺗﻢ ﺍﻟﺎﻧﺒﻴﺎﺀ ﭘﺸﺖ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﻳﺎ ﻋلی! ﺁﻳﺎ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ (ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ ﻭ ﺧﻴﺮ ﺍﻟﺒﺮﻳﻪ... ) ﺭﺍ نشنیده ﺍﻯ؟
ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﻛﻪ ﺁﻥ‌ﻫﺎ «ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ» ﺗﻮ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻭﻋﺪﻩ ﮔﺎﻩ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ، ﻛﻨﺎﺭ ﺣﻮﺽ ﻛﻮﺛﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯﻯ ﻛﻪ ﺧﻠﺎﻳﻖ، ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺳﻴﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﮔﺮﺩ ﺁﻳﻨﺪ، ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ، ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﻭﺳﻔﻴﺪ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﭘﻴﺸﻮﺍﻯ ﺭﻭﺳﻔﻴﺪﺍﻥ ﺻﺪﺍ ﺯﻧﻨﺪ. »(ﻳﻨﺎﺑﻴﻊ ﺍﻟﻤﻮﺩﺓ ﻟﺬﻭﻯ ﺍﻟﻘﺮﺑﻰ، ﺝ 1، ﺹ 125 ﻭ ﺝ 2، ﺹ 357؛ ﺷﺒﻬﺎﻯ ﭘﻴﺸﺎﻭﺭ، ﺹ 156 «ﺃﻱ ﻋﻠﻲّ ﺃ ﻟﻢ ﺗﺴﻤﻊ ﻗﻮﻝ ﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ: ﺇِﻥﱠﱠ ﺍﻟﱠﱠﺬِﻳﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍ ﻭَ ﻋَﻤِﻠُﻮﺍ ﺍﻟﺼﱠﱠﺎﻟِﺤﺎﺕِ ﺃُﻭﻟﺌِﻚَ ﻫُﻢْ ﺧَﻴْﺮُ ﺍﻟْﺒَﺮِﻳﱠﱠﺔِ ﻫﻢ ﺃﻧﺖ ﻭ ﺷﻴﻌﺘﻚ ﻭ ﻣﻮﻋﺪﻱ ﻭ ﻣﻮﻋﺪﻛﻢ ﺍﻟﺤﻮﺽ ﺇﺫﺍ ﺍﺟﺘﻤﻌﺖ ﺍﻟﺄﻣﻢ ﻟﻠﺤﺴﺎﺏ ﺗﺪﻋﻮﻥ ﻏﺮّﺍً ﻣﺤﺠّﻠﻴﻦ»)

ﺟﻠﺎﻝ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺳﻴﻮﻃﻰ ک یکی دیگر از علمای اهل تسنن است ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺧﻮﺩ «ﺍﻟﺪﺭ ﺍﻟﻤﻨﺜﻮﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﻔﺴﻴﺮ ﺑﺎﻟﻤﺄﺛﻮﺭ» ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺴﺎﻛﺮ ﺩﻣﺸﻘﻰ ﺷﺎﻓﻌﻰ ﺍﺯ ﺟﺎﺑﺮ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﺍﻧﺼﺎﺭﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺧﺎﺗﻢ ﺍﻟﺎﻧﺒﻴﺎ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻘﻞ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ:
ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ، ﻭ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻗﺒﻀﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ (ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻭ ﺷﻴﻌﻪ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﺍﻧﻨﺪ.
(ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺍﻟﺘﻨﺰﻳﻞ، ﺝ 2، ﺹ 467؛ ﺍﻟﻤﻨﺎﻗﺐ، ﺹ 111)

ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﻳﻪ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﻧﺎﺯﻝ ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻧﻴﺰ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ «ﻭ ﺍﻟﺬﻱ ﻧﻔﺴﻲ ﺑﻴﺪﻩ ﺇﻥّ ﻫﺬﺍ ﻭﺷﻴﻌﺘﻪ ﻟﻬﻢ ﺍﻟﻔﺎﺋﺰﻭﻥ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻘﻴﺎﻣﺔ ﻓﻨﺰﻝ ﺇِﻥﱠﱠ ﺍﻟﱠﱠﺬِﻳﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍ ﻭَ