منظور آفرینش

منظور آفرینش
ای منتهای خلقت عالم از ابتدا
منظور از آفرینش آدم از ابتدا

تنها تویی که مقصد غایی خلقتی
بر پا شد از برای تو عالم از ابتدا

بر خلقت تو ختم نمی شد پیمبری
ای بر پیمبران همه خاتم از ابتدا

از انبیا که رفت به معراج غیرتو؟
ای در حریم دوست تو محرم از ابتدا

اسم تو اعظم است و همان اسم اعظم است
ای اسم اعظم تو مُعظّم از ابتدا

وقتی سروش نام تو را مژده خواست داد
شکرانه گشته بود فراهم از ابتدا

آن مژده تا رسید به کسری زهم شکافت
کافر که بود آن همه محکم از ابتدا

انگار انتظار تو را می کشید و بس
سلمان تبار مملکت جسم از ابتدا

هر جا لوای نام تواش زیر پرگرفت
گفتی که خود نداشته پرچم از ابتدا

باطل به جر شکست علاجی دگر نداشت
پیروزی تو بود مُسلّم از ابتدا

شعر از آقای کیومرث عباسی
منبع : کتاب کعبه مقصود (چکامه های عرفانی و ولایی در سرزمین وحی) . رحیم کارگر «پارسا» . نشر معارف . 1387 . ص 114
@srazsaveh
تگ ها :
#گنجینه_علوی #فرهنگ_و_ادب #ادبیات #شعر #شعر_آئینی
#مدح_حضرت_رسول_اکرم_ص #حضرت_محمد_ص #منظور_آفرینش #منتهای_خلقت_آدم #مقصد_نهایی_خلقت
#خاتم_پیامبران #معراج #اسم_اعظم
#سروش_غیبی #کتاب_کعبه_مقصود #کیومرث_عباسی
کد: 38501