هر زمان... شعرِ مرا میخوانی.. زیر لب می گویی طبع شعرَت زیباست. کی شدی شاعرِ شعرهای سپید... ؟ چه غمِ سنگینی... که نمیدانی تو، شعرهایَم... همه از گوشه یِ.. چشمانِ تو بر میخیزد.. وَرنه من را چه به احساسِ سپید.. َ#دلاویز💗
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.