گر دست دهد ،دهد دامن دلبر نگذاریم

گر دست دهد ،دهد دامن دلبر نگذاریم
سر در قدمش باختہ جان را بســـپاریم


خیزید کہ تا گرد خرابات برآییم
باشد کہ دمی جام شـــرابی بہ کف آریم


گر یک نفسی فوت شود بی می و ساقی
ما آن نفس از عمر عزیزش نشـــماریم


عشقش نہ نگاری است کہ بر دست توان بست
این نقش خیالی است کہ بر دیده نگاریم


در گوشـــہ میخانہ حریفــــان ،همہ جمعند
گر باده ننوشـــیم در اینجا بچہ کاریم


ای واعظ مخمور مده پند بہ مســـتان
ما مذهب خود را بہ حکایت نگذاریم


آن عهد کہ با ســـید سرمست ببستیم
تا روز قیامت بہ ،همان عھــــد و قراریم



@D_F