چه هوایی …

چه هوایی …
چه طلوعی …
جانم !

باید امروز حواسم باشد که اگر قاصدکی را دیدم ،
آرزوهایم را …
بدهم تا برساند به خدا .

به خدایی که
به مرغان مهاجر هر سال ، راه را میگوید
و به باران گفته است باغها تشنه شدند .

و حواسش حتی …
به دل نازک شب بو هم ، هست …
که مبادا که ترک بردارد .

به خدایی که خودم میدانم …
چه خدایی …
جانم !

نعمت سلامتی، مبداء همه نیازها و …
عاقبت به خیری، مقصد همه نیازهاست.

بین این مبداء و مقصد؛
والاترین نیازها، دلخوشی و آرامش درون است.

خدای خوب من !
به بزرگی ات سوگند …
آنرا به همه ی دوستانم ببخش !

«آمین»