در دل ڪوه و بیابان خانه می خواهد دلم

در دل ڪوه و بیابان خانه می‌خواهد دلم
خانه ڪه نه، ڪلبه‌ای ویرانه می‌خواهد دلم

خسته‌ام از این‌همه دیوانه‌ی عاقل‌نما
مثل بهلول عاقلی دیوانه می‌خواهد دلم

حیف باشد ڪه بسوزد شمعِ دل در انزوا
گِردِ خود رقصیدنِ پروانه می‌خواهد دلم

عمر ما طی می‌شود در انتظار یڪ نگاه
گوشه‌ی چشمی ولو خصمانه می‌خواهد دلم

قصه‌ی دیدار یڪ افسانه می‌باشد ولی
اتفاقی مثل یڪ افسانه می‌خواهد دلم

ناگهانی رفتنت بس ناجوانمردانه بود
از تو برگشتی جوانمردانه می‌خواهد دلم