با من بمان ...

با من بمان ...
تو به بلندایِ آسمان برایم حسی خواستنی
به ارمغان می‌آوری
تو به پهنایِ جهان دلربایی
تو طعمِ روزگارم را دل‌خواه کرده‌ای
و ستاره‌ی آسمانِ شب‌هایم شده‌ای
تو با بودنت
خالی‌هایم را پُر میکنی!
تو با دلبری‌هایِ وقت و بی وقتَت
رشته‌ی افکارم را در خودت گره می‌زنی!
تو با درآغوش کشیدنم
در میانِ آن شانه‌های اَمن مردانه‌ات
بغض‌هایِ نشکسته‌ام را در وجودت محو میکنی!
چه بی‌تابانه میخواهم دستانت‌را
که سرآغاز حسی‌‌‌ست لایتناهی
که آرامش و قرار را مهمانِ قلبِ بی‌قرارم می‌کند!
فراموش نکن که
من باران شدم
تا در تار و پودِ پیراهنِ چهارخانه‌ات جان بدهم
نور شدم تا در چشمِ تو بتابم
و "انسان شدم تا تورا دوست بدارم"

#زهرایش_نوشته

#حنا#مد