فدای تمام تمام توووووچشم هایت را مرتب برایم بفرستدردت به تنم الهی قربون دلت ...

. ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺑﺎﻍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻋﺼﺮ ﭘﺎﯾﯿﺰﯼ
ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺍﺯ ﻏﺰﻝ ﺩﺭ ﺍﺳــﺘﮑﺎﻧﻢ ﭼﺎﯼ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﯼ

ﺗﻮ ﺭﺍ ﻭﻗﺘﯽ ﺗﺼـﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﯽ ﭼﺘﺮ ﻣﯽ ﺁﯾﯽ
ﺷﺒﯿﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﯼ ﯾﺎﺳﯽ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﻻﻭﯾﺰﯼ

ﻫﻮﺍﯼ ﻫﺮ ﺩﻭﺳﻮﯼ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺳﺖ
ﺩﻟﻢ ﯾﮑـﺮﯾﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ .. ﭼﻪ ﺍﻗـﺮﺍﺭ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﯿﺰﯼ

ﻗﺪﻡ ﻫﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﯼ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍ
ﺗﻮ ﯾﮏ ﺟـﻐﺮﺍﻓــﯿﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﺩﺍﺭﯼ، ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺧﯿﺰﯼ

ﺷﺒﯿﻪ ﺑﺤﺚ ﻣﺮﮒ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﯾﺎ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﻥ ﻫﺴﺘﯽ
ﮐﻪ ﻣﺤـﺘﺎﺝ ﺗﻮ ﻫﺴـﺘﻢ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﺩﯾﺎﻟـﯿﺰﯼ

ﭼﻪ ﯾﻠﺪﺍﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﯾﯿـﻨﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﯼ ﺑﻠــﻨﺪ ﺧـﻮﺩ ﮔﻼﻭﯾﺰﯼ

ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﺷـﻌﺮﻫﺎﯾﻢ ﺑﻮﯼ ﻋﻄـﺮ ﺳﯿﺐ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ
ﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﺕ ﺍﺯ ﺳﯿﺐ ﻟﺒﺮﯾﺰﯼ

ﺧﺰﺍﻥ ! ﺧﺶ ﺧﺶ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺁﯾﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﯾﺎﺭ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﯽ
ﺑـــــﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩ ﭘﺎﯾﯿﺰﯼ ﺑﯿﺎﻭﺭ ﻧـــــﺎﻣﻪ ﺍﯼ؛ ﭼﯿﺰﯼ......!!

فدای تمام تمام تووووو..چشم هایت را مرتب برایم بفرست..دردت به تنم الهی.. قربون دلت بشم که گرفته..