جمشید رفت و انگرِمینو آمد.

در دوران کهن.
شاهی بود بر سرزمین های بسیار شاهی می‌کرد.
روزی او و مردانش به سوی سرزمین های شمالی برفت.
اما او هرگز باز بازنگشت.
جمشید به کجا رفتی که گیر ضحاکان افتادن مردمانت.
که از شاهی او مانند سه هزار سال بر مردم گذشت.
کجاست آن جمشید که دیوان را فرمان بردار خود کرد.