اگر زلفت به هر تاری اسیر تازهای دارد

اگر زلفت به هر تاری ، اسیر تازه‌ای دارد
مبارک باشد اما دلبری اندازه‌ای دارد !

تغافل بُرد از حد ، شوخ چشم من نمی‌داند
جفا قدری ، ستم حدی و ناز اندازه‌ای دارد

محبت را لبِ خاموش و گویا هر دو یکسان است
چو بلبل ، آتشِ پروانه هم اندازه‌ای دارد

اگر سودای لیلی بر سرت افتاد ، مجنون شو
که هر شهری به صحرای جنون دروازه‌ای دارد

دل مجذوب خود را با تغافل بیش از این مشکن
که در قانون خوبان ، امتحان اندازه‌ای دارد