این تیکه از کتاب از جورج اورول رو به بهترین شکل ممکن

این تیکه از کتاب ١٩٨۴ از جورج اورول رو به بهترین شکل ممکن منو توصیف می‌کنه:
"من کسی که دوستش داشتم را رها کردم، اتفاقا آدم ساختن و ادامه دادن هستم؛ اما اگر قرار باشد همیشه در حال تلاش کردن برای این باشم که بگویم" من وجود دارم" ترجیح میدهم فراموش شوم."
دیدگاه ها (۰)

اگر دردی داری ، برو و برای دریا تعریف کن، برای درخت‌ها، ابره...

قشنگ‌ترین و عمیق‌ترین نصیحتی که شنیدم از زبان کارل گوستاو یو...

افرادی هم هستند که مزدور صفت به دنیا آمده اند و هیچ خوبی ای ...

صبور، مثل درختی كه در آتش می‌سوزدو توان گريختن نداردحيرت زده...

من کسی که دوستش داشتم را رها کردم، اتفاقا آدم ساختن و ادامه ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط