ها

ﺑﭽــﻪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﺲ ﻣﻐـــﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﻫﺮﻭﻗـﺖ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ
ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺟـﺎﯾﯽ ﻭﻣـﻨﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﻤﯿﺒﺮﺩ ,ﻣﺚ ﺑﻘـﯿﻪ ﺑﭽﻪ ها
ﭘﺸﺘﺶ گرﯾﻪ ﻭ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ نمیکردم
ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﻀـﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻣﯿـﺘﺮﮐﯿﺪﻡ ﺍﺯ ﮔﺮﯾﻪ. . .
ﺑﺰﺭگتر ﮐﻪ ﺷﺪﻡ ﺭﻓﺘﻨﺎی ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ , ﭼﯿـﺰﺍﯼ
ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑـﺮﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺸﻮﻥ
ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﻧـﮑﺮﺩﻡ . . .
ﻭﻟـﯽ ﺷﺒﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ بغض
کردمو ﻭ حسرت خـﻮﺭﺩﻡ . . .
ﻫـﻨﻮﺯﻡ ﻫﻤﻮﻧﻢ
ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮﺍی ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻭ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﯾﺎ ﮐﺴﯽ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ
ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ.
فقط ﺑـﯽ ﺻﺪﺍ ﻣﯿﺸﮑﻨﻢ..
درسـت مثه الان..

:)