گمانم شیخ شیرازی ٬ که با یک غمزه ی تنهابه خال هندویی بخشد ٬ سمرقند و بخارا رااگر یک لحظه در «تهران » به میدان «ونک » میرفتدمادم شهر میبخشید ٬ و شاید کل دنیا را