حرف هاے مـا هنوز ناتمـام .... تا نڪَـاه مے ڪنے : وقت رفتن است باز هم همان حڪایت همیشگـے ،،! پیش از آن که بــا خبر شوےلحظه ی عزیمت تو نــاگزیر مےشود آے ..... اے دریغ و حســرت همیشڪَےنــاڪَهان چقدر زود دیر مے شود . . .!