هـــر روز ..

هـــر روز ..

انرژی زیـادی صرف می کنـم ...

تا بــاورم نشــود رفتـــه ای ...

مثـلا هــر روز....

رو به آینــه می ایستــم ...

رژ قـرمــز میزنـــم ....

لبخند هایــم را گول می زنــم ...

و وقتــی نگاهـــم ...

به جای خالی دستـــــ هایتـــــ ...

روی شانه هــایــم می افتـــد ...

بغض هایـم را تهدید میکنـــم ...

که اگــر بشکننـــد ...

دیگـر هیچوقتـــــ بر نمیگردی...

هـــر روز...

کفش هایـم را میپوشــــم...

و به خـودم قول میدهــم ...

امـروز تــو را ببینــــم ...

هـــر شبـــــ...

به تو شبـــــ بخیـــر میگویم ...

و تظاهــر میکنــــم....

سرباز برنگشته ی جنگی هستی ...

که هنوز تمام نشـــده ...

که دوستـــم داری...

که جیب سمتــــ چپــــ سینه اتــــ ...

عکس کوچکــم را بغل کرده است...

بعد باور هایم را میگذارم زیر بالشم ...

غلت میزنم تا گریه هایم را نشنوی...

به کسی نگو ...

مخاطب شعر های غمگین من تویی ...

شرم دارم زنی بفهمد ...

مرا دیـــدی ...

امـــا عاشقـــم نشــدی ...