Id insta: @mojaddam
Id insta: @mojaddam
خانه کوچکی دارم
چهار دیوار
و یک پنجره، کوچکتر از حجم ابری
که هر روز سایه می افکند
بر آرزوهای نداشته ام
پنجره به سوی باغی باز می شود
همه سبز و اما دریغ از گل
در گوشه باغ دختر کر و لالی نشسته
در خاکستری نگاهش
می توان مرگ همه روزهای راحت را دید
دخترک به شاخه ای بی گل خیره شده
که پیر شده است در حسرت یک غنچه
قلبش اما هنوز می تپد
به هوای آنچه نداشته
دیشب خواب دیدم کز صدای خنده دخترک بیدار شدم
از پنجره نگاه انداختم
شاخه، گل داده بود
و دخترک شاخه به دست می دوید
به سوی پرتگاهی که پر از مه بود
خواستم جلویش را بگیرم
اما خانه ام در نداشت
دخترک در آن مه کذایی گم شد
و خنده اش دنیا را پر کرد
از خواب پریدم
دیدم خانه ام در ندارد
خانه کوچکی دارم
چهار دیوار
و یک پنجره
و من گناه کاری هستم
محکوم به تماشا
@mojaddam @mojaddam @mojaddam @mojaddam @mojaddam @mojaddam
خانه کوچکی دارم
چهار دیوار
و یک پنجره، کوچکتر از حجم ابری
که هر روز سایه می افکند
بر آرزوهای نداشته ام
پنجره به سوی باغی باز می شود
همه سبز و اما دریغ از گل
در گوشه باغ دختر کر و لالی نشسته
در خاکستری نگاهش
می توان مرگ همه روزهای راحت را دید
دخترک به شاخه ای بی گل خیره شده
که پیر شده است در حسرت یک غنچه
قلبش اما هنوز می تپد
به هوای آنچه نداشته
دیشب خواب دیدم کز صدای خنده دخترک بیدار شدم
از پنجره نگاه انداختم
شاخه، گل داده بود
و دخترک شاخه به دست می دوید
به سوی پرتگاهی که پر از مه بود
خواستم جلویش را بگیرم
اما خانه ام در نداشت
دخترک در آن مه کذایی گم شد
و خنده اش دنیا را پر کرد
از خواب پریدم
دیدم خانه ام در ندارد
خانه کوچکی دارم
چهار دیوار
و یک پنجره
و من گناه کاری هستم
محکوم به تماشا
@mojaddam @mojaddam @mojaddam @mojaddam @mojaddam @mojaddam
۲.۳k
۲۰ فروردین ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.