انفاق تلاش برای فائق آمدن بر نفاق

همه تلاشهای دینی و معنوی انسان در جهت فائق آمدن بر فاصله و خلاء و نفاق بین ظاهر و باطن، ذهن و دل، عین و غیب، شب و روز، خواب و بیداری یا بودن و شدن (کن و فیکون) است.
و همه انواع این تلاشهای عبادی، فکری، تقوائی و اجرائی به مثابه انواع انفاق است. انفاق بمعنای تلاش برای فائق آمدن بر نفاق!
انفاق نوعی جهش و پرش و عروج است همچون پریدن از دره ای! پرش از وادی ظاهر به باطن، از ذهن به دل، از عین به غیب وو...!
و این همان گذشتن از خودهای ظاهری، ذهنی، عینی و دنیوی است. و کل احکام دین و شریعت محمدی در خدمت همین واقعه است: به مقام آزادگی و رهائی (ابرار) نمی رسید مگر اینکه از دوست داشتنی ترین چیزهایتان بگذرید. قرآن کریم-
زیرا همه اسارتهای آدمی در حصار تنگ مادیت و دنیا و امیال و عادات غریزی و موروثی است در چنگال فلک زدگیهایش و خسران عصر!
و همه حوادث بزرگ و کوچک زندگی فردی و اجتماعی قلمرو رویاروئی با این نفاقها و خلاء هاست و امکان جهش از آنها به حکم دین و به ولایت امامان دورانها!
هر گیر و گرفتاری و بن بستی دال بر یکی از این نفاقهاست که فرد بایستی از آن برجهد با جهادی انفاقی و گذشتن از یکی از خودهای مادی و فرهنگی و عاطفی و نژادی و غریزی! و این همان تعامل دیالکتیکی خود با ضدخود است بسوی او و به حکم امامی حیّ!
📘 کتاب: دائرة المشارق و المغارب ربوبی، ص35