ماجرای ازدواج حضرت امام حسین ع با شهربانو دختر یزدگرد س
ماجرای ازدواج حضرت امام حسین (ع) با شهربانو دختر یزدگرد سوم پادشاه ساسانی
«ﭼﻮﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﻳﺰﺩﮔﺮﺩ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻋﻤﺮ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺩﻭﺷﻴﺰﮔﺎﻥ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻤﺎﺷﺎﻯ ﺍﻭ ﺳﺮ ﻣﻰﻛﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﺴﺠﺪ ﺷﺪ،
ﻣﺴﺠﺪ ﺍﺯ ﭘﺮﺗﻮﺵ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﮔﺸﺖ . ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ، ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻑ ﺑﻴﺮﻭﺝ ﺑﺎﺩﺍ ﻫﺮﻣﺰ
( ﻭﺍﻯ، ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻫﺮﻣﺰ ﺳﻴﺎﻩ ﺷﻮﺩ !( ﻋﻤﺮ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺮﺍ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺑﺪﻭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ! ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ علی (ﻉ )
ﺑﻪ ﻋﻤﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﺣﻖ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﺳﻴﺒﻲ ﺑﺮﺳﺎﻧﻲ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﻩ ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻬﻢ ﻏﻨﻴﻤﺘﺶ ﺣﺴﺎﺏ ﻛﻦ. ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺍﻭ
ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺩ . ﺩﺧﺘﺮﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺭﻭﻯ ﺳﺮ ﺣﺴﻴﻦ( ﻉ) ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻰ( ﻉ) ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﮔﻔﺖ: ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺎﻩ. ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺣﺴﻴﻦ (ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﺍﺑﺎﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ! ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻭ ﻋﻠﻰ
ﺑﻦ ﺣﺴﻴﻦ (ﻉ ) ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﮔﺸﺖ . ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﺨﻴﺮﺗﻴﻦ ( ﭘﺴﺮ ﺩﻭ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ) ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﻋﺮﺏ
«ﻫﺎﺷﻢ» ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺠﻢ « ﻓﺎﺭﺳﻰ ». (9 )ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺟﻬﺖ ﺳﻨﺪ ﻭ ﻣﺘﻦ ﻣﺤﻞ ﺑﺤﺚ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﺳﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﺍﺣﻤﺮ (10 ) ﻭ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﺷﻤﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﻏﻠﻮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻋﻠﻤﺎﻱ ﺷﻴﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭﺍﻗﻊ ﻧﺸﺪﻩﺍﻧﺪ. (11
«ﭼﻮﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﻳﺰﺩﮔﺮﺩ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻋﻤﺮ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺩﻭﺷﻴﺰﮔﺎﻥ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻤﺎﺷﺎﻯ ﺍﻭ ﺳﺮ ﻣﻰﻛﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﺴﺠﺪ ﺷﺪ،
ﻣﺴﺠﺪ ﺍﺯ ﭘﺮﺗﻮﺵ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﮔﺸﺖ . ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ، ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻑ ﺑﻴﺮﻭﺝ ﺑﺎﺩﺍ ﻫﺮﻣﺰ
( ﻭﺍﻯ، ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻫﺮﻣﺰ ﺳﻴﺎﻩ ﺷﻮﺩ !( ﻋﻤﺮ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺮﺍ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺑﺪﻭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ! ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ علی (ﻉ )
ﺑﻪ ﻋﻤﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﺣﻖ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﺳﻴﺒﻲ ﺑﺮﺳﺎﻧﻲ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﻩ ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻬﻢ ﻏﻨﻴﻤﺘﺶ ﺣﺴﺎﺏ ﻛﻦ. ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺍﻭ
ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺩ . ﺩﺧﺘﺮﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺭﻭﻯ ﺳﺮ ﺣﺴﻴﻦ( ﻉ) ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻰ( ﻉ) ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﮔﻔﺖ: ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺎﻩ. ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺣﺴﻴﻦ (ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﺍﺑﺎﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ! ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻭ ﻋﻠﻰ
ﺑﻦ ﺣﺴﻴﻦ (ﻉ ) ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﮔﺸﺖ . ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﺨﻴﺮﺗﻴﻦ ( ﭘﺴﺮ ﺩﻭ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ) ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﻋﺮﺏ
«ﻫﺎﺷﻢ» ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺠﻢ « ﻓﺎﺭﺳﻰ ». (9 )ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺟﻬﺖ ﺳﻨﺪ ﻭ ﻣﺘﻦ ﻣﺤﻞ ﺑﺤﺚ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﺳﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﺍﺣﻤﺮ (10 ) ﻭ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﺷﻤﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﻏﻠﻮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻋﻠﻤﺎﻱ ﺷﻴﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻭﺍﻗﻊ ﻧﺸﺪﻩﺍﻧﺪ. (11
- ۸۲۵
- ۱۲ خرداد ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۴)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط