تحویل بگیر

"تحویل" بگیر؛
سالی که نو می‌شود...
و تویی که از نو نیستی!
شبیه تُنگِ پر از آبی...
که عید نشده ماهیِ قرمزش می‌میرد!
شبیه سبزه‌ای...
که درست شب بیستُ نهم سرما می‌زند!
سیبی که کال چیده‌اند...
و می‌دانی؛
"نداشتنت" همان بغضی‌ست...
که تا «حول حالنا» می‌خوانند می‌شکند!