از یک جایی به بعد ،
از یک جایی به بعد ،
دیگه دوس نداری هیچکس رو به خلوتت راه بدی .
حتی اگه تنهایی کلافت کرده باشه...
از یه جایی به بعد ،
وقتی یکی بهت میگه دوسِت دارم !
لبخند میزنی و ازش فاصله میگیری ...
از یه جایی به بعد ،
فقط یه حس داری !
حس بی تفاوتی ...
نه از دوست داشتن ها خوشحال میشی ،
و نه از دوست نداشتن ها ، ناراحت .
دیگه دوس نداری هیچکس رو به خلوتت راه بدی .
حتی اگه تنهایی کلافت کرده باشه...
از یه جایی به بعد ،
وقتی یکی بهت میگه دوسِت دارم !
لبخند میزنی و ازش فاصله میگیری ...
از یه جایی به بعد ،
فقط یه حس داری !
حس بی تفاوتی ...
نه از دوست داشتن ها خوشحال میشی ،
و نه از دوست نداشتن ها ، ناراحت .
۱۲.۸k
۰۳ آبان ۱۴۰۱