تو اگر خویش منی پیش منی نیش چرا

تو اگر خویشِ منی ، پیشِ منی ، نیش چرا؟
میکنی قلب مرا عرصه تشویش چرا؟
ای که آزار مرا مشیِ مداوم کردی
من که سرباز تو ام ، مات چرا؟ ،کیش چرا؟