به خود پناه می آورم
شاعر نیلوفر محمدی
🌱🍒به خود پناه می آورم
لحظه ای که شیاری بیش نیستم
و این من باریک وتنگ مرا در بر میگیرد
چرا که خود خفته به آغوش زمین است
خسته ام خسته
و چه حزین است اگر شیارهای ناخواسته
روی زمین مرز بکشند
و فقدان پیوند تجسم یابد
خسته ام و گوشه ای از تنم اسیر شیار است
به خود پناه می آورم
که کوچکی تهی در آغوش زمینم🌱
...
🌱🍒به خود پناه می آورم
لحظه ای که شیاری بیش نیستم
و این من باریک وتنگ مرا در بر میگیرد
چرا که خود خفته به آغوش زمین است
خسته ام خسته
و چه حزین است اگر شیارهای ناخواسته
روی زمین مرز بکشند
و فقدان پیوند تجسم یابد
خسته ام و گوشه ای از تنم اسیر شیار است
به خود پناه می آورم
که کوچکی تهی در آغوش زمینم🌱
...
۷.۴k
۰۴ مرداد ۱۴۰۱