قانون آدمهاستتازمانی که هستیآسوده اندازبودنتگاهی تنهایت میگذارندگاهی آزارت میدهند وگاهی گمان میکنندقراراست این بودن هاهمیشگی باشدامازمانی برایشان عزیزمیشوی که دیگرنیستی