فروغ میگه:)

تازگی‌ها،در برابر بی‌مهری آدم‌ها هیچ نمی‌گویم! سکوت و سکوت و سکوت، انگار که لال شده باشم، شاید هم کور و کر!
دیگر نه انرژی توضیح دادن دارم و نه حتی حوصله‌اش را...
می‌دانی؟
دیر دریافتم که مسئول طرز فکر آدم‌ها نیستم.
بگذار هرکه هرچه خواست بگوید!
چه اهمیتی دارد؟
من در لاک خود راحت‌ترم؛آنجا می‌شود آرام و بی‌دغدغه زندگی کرد.