.

.
اما من هنوز امیدوارم...
به پیدا کردن جا برای محل کار جدیدم، به طراحی های بیشتر بِرَندَم ، به منظم باشگاه رفتن از هفته ی آینده، به خوب و پر بار بودن روز هایم و به همه چیز...
دلیل این همه امیدواری این است که حس می کنم یک نفر باید باشد که یکم دلداریم بدهد و یاد آوری کند کارهای اشتباهی که کردم در مقایسه با کارهای خوبی که می توانم انجام بدهم خیلی کوچک اند و اصلن مهم نیستند. آن یک نفر خودم هستم.
پس امیدوارم