آیاتی چند از کلام الله المجید

آیاتی چند از کلام الله المجید
سوره فرقان

بسم الله الرحمن الرحیم

اَلْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ اَلْحَقُّ لِلرَّحْمٰنِ وَ كٰانَ يَوْماً عَلَى اَلْكٰافِرِينَ عَسِيراً﴿۲۶﴾
آن روز، فرمانروایى بحق، از آن [خداى ] رحمان است و روزى است که بر کافران بسى دشوار است. (۲۶)

وَ يَوْمَ يَعَضُّ اَلظّٰالِمُ عَلىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يٰا لَيْتَنِي اِتَّخَذْتُ مَعَ اَلرَّسُولِ سَبِيلاً﴿۲۷﴾
و روزى است که ستمکار دستهاى خود را مى گزد[و] مى گوید: «اى کاش با پیامبر راهى برمى گرفتم.» (۲۷)

يٰا وَيْلَتىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلاٰناً خَلِيلاً﴿۲۸﴾
«اى واى، کاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم. (۲۸)

لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ اَلذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جٰاءَنِي وَ كٰانَ اَلشَّيْطٰانُ لِلْإِنْسٰانِ خَذُولاً﴿۲۹﴾
او[بود که ] مرا به گمراهى کشانید پس از آنکه قرآن به من رسیده بود.» و شیطان همواره فروگذارندهء انسان است. (۲۹)

وَ قٰالَ اَلرَّسُولُ يٰا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اِتَّخَذُوا هٰذَا اَلْقُرْآنَ مَهْجُوراً﴿۳۰﴾
و پیامبر[خدا] گفت: «پروردگارا، قوم من این قرآن را رها کردند.» (۳۰)

وَ كَذٰلِكَ جَعَلْنٰا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِنَ اَلْمُجْرِمِينَ وَ كَفىٰ بِرَبِّكَ هٰادِياً وَ نَصِيراً﴿۳۱﴾
و این گونه براى هر پیامبرى دشمنى از گناهکاران قرار دادیم، و همین بس که پروردگارت راهبر و یاور توست. (۳۱)
.
صدق الله العلی العظیم.
.
پی نوشت:
http://www.wisgoon.com/pin/4230697/