روضه دکتر علی شریعتی در شب عاشورا

...
روضه دکتر علی شریعتی در شب عاشورا

شب عاشورا بود، عاشورای سال ۱۳۴۹ شمسی
گفتم بروم به مجلس روضه ای، از همین روضه ها که همه جا هست و صدایش از هر کوچه و خانه امشب بلند است
دیدم، ایمان و تعصب من به عظمت حسین و کار حسین بیش از آن است که بتوانم آن همه تحقیر ها را بشنوم و تحمل کنم
منصرف شدم!
اما شب عاشورا بود، شهر یکپارچه روضه بود و خانه یکپارچه سکوت و درد!
چه می توانستم کرد؟
از خودم توانستم منصرف شوم، از روضه توانستم منصرف شوم، اما چگونه می توانستم خود را از عاشورا منصرف کنم؟
تنها و آواره به هر سو می دوم،
گوشه آستین این را می گیرم، دامن ردای او را می چســــبم!
می پرسم، با تمام نیــــــــاز می پرسم؛ غرقه در اشک و درد: «این مرد کیست»؟ «دردش چیست»؟
این تنها وارث تاریخ انسان، وارث پرچم سرخ زمان، تنها چرا؟
چه کرده است؟ چه کشیده است؟
به من بگویید: نامش چیست؟
هیچ کس پاسخم را نمی گوید!
پیش چشمم را پرده ای از اشک پوشیده است... 

#دکتر_علی_شریعتی
#غربت_شهید_کربلا

🖤 شب عاشورای حسینی، تسلیت و تعزیت باد
#شب_عاشورا