تا حالا به سبکِ دوست داشتنت فکر کردی؟ می توانی به خودت اع

تا حالا به سبکِ دوست داشتنت فکر کردی؟ می‌توانی به خودت اعتماد کنی تا پای یک نفر را به راهِ دوست داشتنت باز کنی؟ به راهی که تا اطلاع ثانوی لغزنده نباشد؟ که دستی، پایی، دلی... نشکند.
فکر می‌کنی زورِ بازوی دوست داشتنت به زخم‌هایی که خواسته یا ناخواسته می‌توانی بزنی می‌چربد؟
چقدر مطمئنی که حساب و کتابت درست از آب درخواهد آمد؟ اگر درنیامد، آدمِ جمع و جور کردنش هستی؟ آدمِ تحمل کردن؟ آدمِ به جا ماندن و به جا رفتن چطور؟
می‌توانی رابطه را تر و خشک کنی؟ آب و دانه‌اش را رو به راه کنی؟
مطمئنا قبل از خریدنِ یک بسته شکلات سوال‌های بیشتری برای داشتن یا نداشتنش از خودت می‌پرسی، تا اینکه بخواهی برای داشتن یا نداشتنِ یک دل، که آن‌هم در سینه‌ی دیگری می‌تپد از خودت چاهارتا سوالِ ناقابل بپرسی... برای همین است که حساب و کتابِ خریدهایمان از حساب و کتابِ دوست داشتنمان امن‌تر است...
ما آدم‌ها همینیم!
حسابِ جیبمان را بیشتر از حسابِ دلمان می‌کنیم.