نگاهش یه تیکه از مروارید بهشت بود

نگاهش یه تیکه از مروارید بهشت بود
که پری دریایی زیر بالهِ‌ی والی پنهانش کرده بود
وقتی پلک‌هایش را میبست پی به مغلطه‌ی این جهان میبردی که زیبایی‌ فقط در دوچشمانش وجود دارد
و امان از لبخندش که انگار یکی از ستارهای‌ آسمونِ کویر گوشه لبانش نشسته بود
او از جنسِ، حسِ عاشقانه‌ی یک پروانه بود..
#پاییز
دیدگاه ها (۰)

این سردی هوا را درک نمیکنم یه بوی تنهایی روی خاک نشسته انگار...

🐾

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط