چرا از حضرت علی بن الحسین علیه السلام با لقب سجاد یاد م

چرا از حضرت علیّ بن الحسین علیه السلام با لقب سجّاد یاد می کنیم؟

عَنْ جَابِرِ بْنِ یَزِیدَ الْجُعْفِیِ‏ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ الْبَاقِرُ علیه السلام:‏ إِنَّ أَبِی عَلِیَ‏ بْنَ‏ الْحُسَیْنِ‏ علیه السلام مَا ذَکَرَ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْهِ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا قَرَأَ آیَةً مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا سُجُودٌ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا دَفَعَ اللَّهُ تَعَالَی عَنْهُ سُوءً یَخْشَاهُ أَوْ کَیْدَ کَائِدٍ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا فَرَغَ مِنْ صَلَاةٍ مَفْرُوضَةٍ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا وُفِّقَ لِإِصْلَاحٍ بَیْنَ اثْنَیْنِ إِلَّا سَجَدَ، وَ کَانَ أَثَرُ السُّجُودِ فِی جَمِیعِ مَوَاضِعِ سُجُودِهِ، فَسُمِّیَ السَّجَّادَ لِذَلِک. (علل الشرائع، ج‏1، ص233)
جابر بن یزید جعفی از حضرت باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود: پدرم علی بن الحسین علیه السّلام نعمتی از نعمت های خدا را یاد نمی کرد، مگر آن که سجده می کرد؛ آیه‏ ای از آیات کتاب خدای عزّ و جلّ را که در آن بحث سجده بود، قرائت نمی ‏کرد، مگر آن که به سجده می‏ رفت؛ خداوند متعال از آن حضرت، امر بدی را که آن حضرت از آن خوف داشت، یا کید و حیله حیله ‏گری را دفع نمی ‏فرمود، مگر آن که (به شکرانه ‏اش) سجده می کرد؛ از نمازش فارغ نمی شد، مگر آن که سجده می کرد؛ به اصلاح بین دو نفر (که اختلاف داشتند)، توفیق نمی یافت، مگر آن که سجده می کرد. اثر سجده در تمام مواضع سجود آن حضرت ظاهر و آشکار بود، لذا آن حضرت، به سجّاد موسوم گشت.