دیدی وقتایی که گشنته از یه کوچه خیابون که رد میشی، فرقی ن

دیدی وقتایی که گشنته از یه کوچه خیابون که رد میشی، فرقی نمیکنه کنار بینیت بوی پیاز داغی که ازش متنفری بپیچه یا بوی خوشِ ساندویچ فلافل یکی از این ساندویچی کثیفا یا بوی نون و کباب داغ و ریحون، یا حتی بوی یه نیمروی ساده یا قرمه سبزی که خیلی دوست داری یا بوی کدو بادمجون سرخ کرده که حالتو به هم میزنه؟! بوی هر غذایی که باشه خوشمزه به نظر میاد و دلت ضعف میره!
دلتنگی هم همینه، فرقی نمیکنه این آدمایی که میبینی شبیهش باشن یا نه، زشت تر باشن یا خوشگل تر، شیک تر باشن یا ساده تر، ازشون خوشت بیاد یا بدت، هرکی و هرجوری که باشن اونی که نیستو یادت میارن؛
یکی با عطرش،
یکی با صداش،
یکی با لحن نگاهش،
یکی با دستای قفل شده توو دست دلبرش...
خلاصه وقتی نداریش فرقی نمیکنه کی یا چی باشه که ربط و بی ربط نسبتش بدی به اونی که نیست، در هر صورت این قابلیتو داره که دلتو تا اعلی حد منتها آتیش بزنه و بسوزونه...
طبق یه اصل بین المللی به اسم دلتنگی!

#طاهره_اباذری_هریس