تنها به اغوش تو میتوان پناه برد

تنها به اغوش تو میتوان پناه برد...
به وقت واپسین لحظات سی و یکم اردیبهشت ماه
به وقت دلتنگی های اخر شب
بی تو اما من هنوز هم دلتنگ میشوم ،دلم میترکد،و از همه ی دنیا تنها یک اغوش ارامبخش میشود بر این روح خسته ،
چند وجبی بین شانه هایت
عطر تنت شالیزاری میشود بر کویر لوت خسته ی ترک ترک خورده ی تن من
در اغوشم که میگیری هر لحظه خلیجی میشوم فارس،بی انتها ،اقیانوس مانند و...ابی،ابی،ابی،
ابی دلتنگ ، ابی خسته ی دلتنگ اما در پس تو طلوع میکنم مرجان بع مرجان مروارید میشوم در بطن خلیجی که تو باشی