https://telegram.me/sokhane nab

https://telegram.me/sokhane_nab

دنیای کوچکی ساختم
پر از ساختن..پر از بودن..و انتظار
دویدن را نیک آموختم در این دنیای پرتلاطم و بی حجم..!!
بی امان به سوی کلبه دنج آرزوهایم،گام بر داشتم...
تاب آوردم برای خواستن
دلبستگی را آنگونه نیاموختم...
دلدادگی ام را سپردم به دستان او..
که دلدادمش..
دانست که چه کرد با این دل دلباخته...
اینک در انتهای جاده زندگی
با روح شکسته ام
و خسته از لحظه ها
چه باید کرد..؟
اکنون دل من خالی تر از باغ آفت خورده است.