ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ، ﻗﻠﺐ ﻫﺮﮐﺲ ،

ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ، ﻗﻠﺐ ﻫﺮﮐﺲ ،
ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣُـﺸﺖ ﮔﺮﻩ ﮐﺮﺩﻩ ی اوست ؛
ﻣُـﺸﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ..
ﻭ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ،
ﺑﻪ انگشت های ﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ ..
ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭼﺮﺧﺎﻧﻢ
ﻭ ﺩﻭﺭ ﺗﺎ ﺩﻭﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ..
ﭼﻘﺪﺭ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﻧَﺤﯿﻒ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﻠﺒﻢ !
ﺩﺭ ﻋﺠﺒﻢ ..
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﺤﯿﻒ !
ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻡ ﺁﻭﺭﺩﻩ !
ﻭﻗﺘﯽ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ..
ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻬﻢ ﺑﺪﻭﺯﻡ !
ﻭﻓﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ..
ﭼﻨﮓ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﺑﻪ ﮔﻠﻮﯾﻢ
ﻭ ﻧﻔﺲ ﺭﺍ ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ..
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ..
ﻣﻮﺝ ﻣﻮﺝ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ
ﺳﺮﺍﻍ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ ..
ﺩﺭ ﻋﺠﺒﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﭼﮏِ نحیف ..
.
.
"احمد شاملو"