همپا با قربانیان هلوکاست غزه

همپا با قربانیان هلوکاست غزه
شعر: نورالله وثوق شاعر افغانستانی

قیامت را به چشم خویش دیدم

به هرسوتا بخواهی پرکشیدم
چلیپا برسر باور کشیدم

شدم رسًام آه و اشک و فریاد
وگوش آسمان را کرکشیدم

نمی گنجد به وهم آنچه که دیدم
نفیری از گمان برترکشیدم

سراپای حواسم  غرق  ترسیم
ازان رو برج خاکستر کشیدم

ندیدم غیر سیل دود و آتش
سراز طوفان جیغ آور کشیدم

قیامت را به چشم خویش دیدم
به بیمارستان غزه سرکشیدم

هزاران کوره ازبالا مجهز
به بمب هدیه از قیصر کشیدم

مگو از عرض وازطول هلوکاست
که در غزه ورا لاغر کشیدم

دوصد ره از فضای دیدۀ دل
به سوگ کودکان اختر کشیدم

میان شعله ها رفتم پیاپی
سر بی تن ـ تنٍ بی سرکشیدم

و نعش کودکان  را خفته در دود
در آغوش پدر مادر کشیدم

زدم سر واژه های مبتذل را
بشر را پای تا سرـشرکشیدم

فرورفتم به ژرف بحر نفرت
سر ازکشتی بی لنگر کشیدم

نگاهٍ غنچه هارا تابخواهی
اسیرفتنۀٍ آذر کشیدم

سران پست ذلت را یکایک
امیر خطٌۀٍ خاور کشیدم

محقٌر سر فکنده پیش ارباب
جنابان را به حق چاکرکشیدم

مسلح باسلاحٍ دل زنان را
به روی سروران چادر کشیدم

ملل را سازمان بی در و سر
جنایت پیشه را داور کشیدم

زدم مُهر خموشی برلبٍ شعر
به روی طبعٍ دل خنجر کشیدم

چهارشنبه ۱۴۰۲/۰۷/۲۶ خورشیدی
✍