تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زخرف

آیات 36 و 37

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ (36)
وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ (37)

ترجمه :

و هر كه از ياد خداى رحمن روى گردان شود شيطانى بر او مى گماريم كه همراه و دمساز وى گردد.

و آنها (شياطين) مردم را از راه (حقّ) باز مى دارند ولى گمان مى كنند كه هدايت يافته اند.

نکته ها:

آيات قبل، سخن از كفّار و غرق شدن در ماديات بود، اين آيه يكى از آثار غوطه ور شدن در زر و زيور را بيان مى كند.
«يعش» از «عشو» به معناى آفتى در چشم است كه سبب ضعف ديد مى گردد. اين كلمه هرگاه با حرف «عن» همراه باشد به معناى اعراض كردن است.
سياست شيطان گام به گام است: «خطوات»(5)
مرحله اول القاى وسوسه است. «وسوس اليه»(6)
در مرحله دوم تماس مى گيرد. «مسّهم طائف»(7)
مرحله سوم در قلب فرو مى رود. «فى صدور الناس»(8)
مرحله چهارم در روح مى ماند. «فهو له قرين»(9)
مرحله پنجم انسان را عضو حزب خود قرار مى دهد. «حزب الشيطان»(10)
مرحله ششم سرپرست انسان مى شود. «و من يتخد الشيطان ولياً»(11)
مرحله هفتم انسان خود يك شيطان مى شود. «شياطين الانس و...»(12)
امام على عليه السلام در نهج البلاغه مى فرمايد: شيطان در روح انسان تخم گذارى مى كند. «فباض و فرّخ فى صدورهم»(13)
آثار اعراض از ياد خدا
. باز ماندن از راه خير. «ليصدونهم عن السبيل»
. انحراف فكرى كه خيال مى كند هدايت يافته است. «يحسبون انهم مهتدون»
. ديگر موعظه پذير نيست. «و اذا ذكروا لا يذكرون»(14)
. توبه نمى كند چون خود را كج نمى داند.
. زندگى نكبت بار دارد. «و مَن أعرض عن ذكرى فانّ له مَعيشةً ضَنكا»(15)
. كسى كه در دنيا از ديدن حقّ كور است، «يعش» در آخرت نيز كور محشور مى شود. «من كان فى هذه اعمى فهو فى الاخرة اعمى»(16)
شيطانِ همراه، ممكن است از دوستان ناباب يا همسر و فرزند يا شريك فاسد باشد. به همين دليل كلمه شيطان نكره ذكر شده است تا شامل هر نوع شيطانى شود.
نماز، ذكر رحمن است، «اقم الصلاة لذكرى»(17) قرآن، ذكر رحمن است، «نحن نزلنا الذكر»(18) پس هر كس از نماز و قرآن اعراض كند دچار سلطه شيطان همراه مى شود. «فهو له قرين»
-----
5) بقره، 168.
6) طه، 120.
7) اعراف، 201.
8) ناس، 5 .
9) زخرف، 36.
10) مجادله، 19.
11) نساء، 119.
12) انعام، 112.
13) نهج البلاغه، خطبه 7.
14) صافّات، 13.
15) طه، 124.
16) اسراء، 72.
17) طه، 14.
18) حجر، 9.