مکثی کرد و نوشت: ”ممنون که در دلم ریشه دواندی” در جواب برایش نوشتم: “خاکت خوب بود؛ من گیاهی نیمهجان بودم خسته از زیستن و از ماندن هوای تو سبزم کرد…”