بادبادک ها بی صدا می رقصند

_

هر چیزی راه خودش را می رود. هر آدمی در عالم خودش زندگی می کند. درون هر کسی فضایی بزرگتر وجود دارد شبیه ساختمانی بلند در اتفاق های کوتاه و گذارا. باید پرنده باشی تا بفهمی. وقتی از بالا همه چیز را نگاه می کنی ساختمان های بلندی می بینی که زیر آفتاب و باران تنها ایستاده اند و هر سال فرسوده تر می شوند.

#بارماشریبی
برشی از رمان: بادبادک ها بی صدا می رقصند