السلام علی المهدی عجل الله

نیمه ذی‌الحجه سال ۲۱۲ هجری، شهر صریا در نزدیکی مدینه منتظر معجزه‌ای از جنس نور  بود، تا روایت دهم کتاب امامت و ولایت را در خانه‌ای کوچک به دامان سمانه و جوادالائمه(ع) برساند.

امشب مولودی از آن سوی آینه و از ژرفای انوار الهی می‌آید تا شکوه ماندگار امامت باشد و هدایت را با حضورش، به تعالی برساند چرا که او هادی(ع) باغ ولایت خواهد شد.

او فرزند جود و سخاوت جوادالائمه(ع) و سمانه مغربیه است؛ زنی پاک سرشت که شایستگی همسری جوادالائمه(ع) و افتخار مادری امام هادی(ع) را در وجودش داشت.

و حال دامان این بانوی پاک، با تلألو نوزادی روشن می‌شود که به همراه حضورش، سلام پروردگار در کائنات می‌پیچد و ملائک را برای چشم روشنی به زمین فرا می‌خواند.

امام هادی(ع) می‌آید تا مهر و مهربانی را صله دهد و دین و دانش را وقف اندیشه‌های نیازمند و افکار غبار گرفته کند؛ چرا که او آفتاب هدایتگر دیگری از باغ ولایت و امامت است‌. 

او دهمین ستون بنای محکم امامت است و لقب «هادی» از آن رو به وی اطلاق شده که در زمان خود بهترین هدایت‌کننده مردم به سوی خیر بوده است

به فرموده اوست که :«شخص شکرگزار به سبب شکر، سعادتمند‌تر است تا به سبب نعمتی که باعث شکر شده است؛  زیرا نعمت کالای دنیاست و شکرگزاری، نعمت دنیا و آخرت است.»

امام هادی(ع) خوش‌خوترین و راست‌گوترینِ افراد بود. از همین روست که فرموده: «فروتنی آن است که با مردم چنان رفتار کنی که دوست داری با تو چنان باشند

ای روایت دهم!
به یمن قدوم مبارکت؛ دل‌های بی‌قرار و غبار گرفته ما را روشنی بخش‌ تا همچون پدرانت ما را به سعادت رهنمون شوی.

میلاد با سعادت ابن‌الجواد، امام هادی(ع) بر حریر وجود عاشقان آستانش مبارک باد!
#فقط به عشق علی ع
#فقط حیدرامیرالمومنین است
لبیک یامهدی عج
اللهم عجل لولیک الفرج کپی باذکرصلوات